Maria Simma a SPOWIEDŹ
2017-03-03

Fragment książki pt. „UWOLNIJCIE NAS STĄD!  O DUSZACH CZYŚĆCOWYCH Z Marią Simmą rozmawia Nicky Eltz” wydawnictwo m, Kraków 2015. Książka jest tłumaczeniem obszernych fragmentów pozycji Get Us Out of Here! Maria Simma (1915-2004) to prosta wieśniaczka z Austrii, która miała łaskę kontaktu z duszami czyśćcowymi. Trzykrotnie usiłowała wstąpić do klasztoru, ale ze względu na stan zdrowia za każdym razem spotykała się z odmową. Od 1940 r. zaczęła mieć widzenia dusz czyśćcowych. Widzeniom tym towarzyszyły dotkliwe cierpienia fizyczne. Teolodzy i psychiatrzy wielokrotnie badali Marię Simmę i nie [...] czytaj wiecej

ŚWIADECTWO I RADA DOT. SPOWIEDZI: Największych oczyszczeń uzyskałam w czasie rekolekcji ze wspólnotą Małych Rycerzy
2015-02-02

Jest to moje pierwsze świadectwo, więc proszę o wyrozumiałość :-)

Co jakiś czas Pan Bóg dotyka we mnie pewnych przestrzeni, które są chore i poranione.

Przyszedł też czas na Sakrament Pokuty i Pojednania – wypełnianie 5 warunków dobrej Spowiedzi Świętej.

Wstyd się przyznać, ale nie było i nie jest jeszcze z tym dobrze ..... :-(

Szukałam w panice pomocy …. Pragnęłam jak najszybciej to uporządkować, ale jak zwykle zapomniałam, że Pan Bóg ma swój czas i miejsce :-)

Zaczęłam dużo czytać opracowań w tym temacie, szukać w internecie.

Między innymi znalazłam blog ks. Jacka Bałemby oraz nagranie z rekolekcji o temacie „Ku dobrej spowiedzi”.

Jednak największych oczyszczeń uzyskałam w czasie co rocznych rekolekcji ze wspólnotą Małych Rycerzy Miłosiernego Serca Jezusowego. Niesamowita jest siła i moc wspólnej modlitwy.

Pan Bóg w szczególny sposób wylewał swoje łaski, przemieniał i leczył moje zranienia, i robi to dalej … Chwała Panu !

Jakiś czas temu dane mi było „natknąć się” w internecie na nagrania z różnych rekolekcji ks. Dominika Chmielewskiego, który mówi o Panu Bogu z wielką pokorą i uniżeniem. (nagrania tych rekolekcji są dostępne na stronie Legionu MRMSJ: www. mali-rycerze.pl/strona,11,31,130

Po odsłuchaniu nagranego nabożeństwa przebłagania za grzechy poczułam, że między innymi mój żal za grzechy był płytki i niewystarczający.

Modlitwa prowadzona przez tego księdza pomogła mi o wiele głębiej i mocniej przeżyć i przygotować się do sakramentu pokuty.

Postanowiłam przenieść ją na papier i korzystać z niej szczególnie ( ale nie tylko ) przed Spowiedzią Świętą, adorując Przenajświętszy Sakrament.

Dzięki uniżeniu przed Panem Bogiem, korzystając z tej  modlitwy doświadczyłam kolejnych oczyszczeń z grzechów, których zapomniałam.

Pewnie na zatwardziałość mojego serca były one niewidoczne dla mnie.

Pokazane zostało mi również, że jest we mnie dużo pychy, przemądrzałości i dzięki modlitwie uniżenia stała się ona pomocna w pozbywaniu się jej i dążeniu do osiągnięcia pokory.

Dodatkowo dzięki kierowanej prośbie do Pana Boga, modląc się z wiarą tymi słowami:

„Święty Michale Archaniele, pogromco szatana, ducha pychy, pomóż mi zwalczyć mój egoizm, który nie chce poddać się Bogu i Jego świętej woli. Wstawiaj się za mną do Pana, abym zachwycony Bogiem wołał do Niego w każdej chwili mego życia: Któż jak Bóg ! Amen.”

- otrzymałam łaskę silnej wiary w to, że Pan Bóg jest Wszechmogący !

Moja wiara w to, jest tak silna, że trudno mi nie zareagować na wszelkie tzw. załamywania rąk u innych ludzi, mówiąc stanowczo, że dla Pana Boga nie ma rzeczy niemożliwych ! Trzeba tylko zaufać i oddać Mu stery, nasze plany, kłopoty, pragnienia itp. 

Kandydatka na mr Iwona

P.S. Poniżej przekazuję spisane przeze mnie wspomniane modlitwy:

czytaj wiecej

Grzechy zaniedbania, Aneks dla duchownych - Rachunek sumienia o. J. Manjackala
2014-08-25

GRZECHY ZANIEDBANIA Grzech może być popełniony nie tylko w wyniku działania, ale również w wyniku zaniedbania działania. Gdy ktoś nie wypełnia swoich obowiązków i powinności, popełnia grzech zaniedbania. Na przykład, gdy ktoś się nie modli, nie chodzi do kościoła, nie ćwiczy się W cnotach, nie kocha partnera życiowego, nie kocha dzieci, nie pomaga potrzebującym i biednym, itd. Wiele takich grzechów zaniedbania jest wymienionych w podanym poprzednio wykazie grzechów. Kiedy ktoś przygotowuje się do spowiedzi, musi zastanowić się, czy nie jest winny grzechów zaniedbania. ANEKS TYLKO DLA KAPŁANÓW I SIÓSTR [...] czytaj wiecej

7 grzechów głównych - Rachunek sumienia wg o. J. Manjackala
2014-08-25

GRZECHY GŁÓWNE

Wymienionych jest ich siedem - pycha, zazdrość, gniew, lenistwo, chciwość, łakomstwo i nieczystość. w tradycji chrześcijańskiej zostały one Wszystkie zaklasyfikowane jako grzechy, chociaż niekoniecznie są wynikiem świadomych czy dobrowolnych wyborów, wynikają jednak z podstawowej tendencji do czynienia zła, przez co stanowią niebezpieczne źródło grzechów i nałogów. Są one wyrazem postawy ludzkiego serca, która sprzeciwia się miłości Boga i bliźniego. Wiele z nich może mieć korzenie we wczesnym dzieciństwie lub nawet w drzewie genealogicznym. Tym, którzy pragną wzrastać w owocach i darach Ducha Świętego, grzechy główne z pewnością przeszkadzają we wzroście duchowym. W niektórych przypadkach potrzebne jest głębokie uzdrowienie wewnętrzne, aby mogły być one wyeliminowane z ludzkiego serca. Człowiek jest winny popełnienia tych grzechów w takim stopniu, w jakim ma współdziałał w ich powstaniu i wzroście. Grzechy osobiste, wypływające z grzechów głównych i popełnione dobrowolnie, są rzeczywistymi grzechami i powinny być przedmiotem spowiedzi, na przykład gdy ktoś popełnia grzech cudzołóstwa, ulegając żądzy ciała. Cudzołóstwo jest grzechem osobistym, popełnionym przeciw przykazaniu, z pełną świadomością i całkowitą zgodą.

Gdy ktoś ulega słabości, która wypływa z grzechu głównego nieczystości, nie jest uwolniony od osobistej odpowiedzialności za popełnienie grzechu.

1. Pycha

czytaj wiecej

MOJA ŻYCIOWA SPOWIEDŹ...Czystość serca, duszy, ciała - to podstawa!
2014-07-10

A mnie dalej Pan prowadzi drogami POZNANIA, w tempie przyspieszonym.... W sobotę, byłam u SPOWIEDZI, u kapłana - charyzmatyka, który ma dar rozeznania duchowego. Kładzie wielki nacisk na uprządkowanie wewnętrzne, tzn. czystość serca i duszy. Bóg jest Stworzycielem, jest Ojcem, ale jest Porządkiem, nie ma w Nim chaosu i nierównowagi - jeśli chcesz być uzdrowionym, musisz oczyścić się maksymalnie, a potem dopiero prosić Pana o Łaskę! Czystość serca, duszy, ciała - to podstawa!   W jakimś sensie przypomina ten kapłan ojca Pio, który czytał w sercach i mówił na głos ludzkie grzechy niewyznane na SPOWIEDZI...   Tak [...] czytaj wiecej

Pójdźcie, moje biedne, zbłąkane dzieci, do konfesjonału.
2014-06-13

Dnia 20.02.1998 r., Tolkmicko Córko moja. Ja, Jezus Chrystus, pragnę jeszcze, okazać przez moje Miłosierdzie Serce, Miłość dla tych, co już zatracili swoją dusze. Czas mego Miłosierdzia dla was, jest krótki, ale jakże zbawienny, gdy człowiek się nawróci i nie grzeszy więcej. Pójdźcie, moje biedne, zbłąkane dzieci, do konfesjonału. Ja, wasz. Bóg, będę na was czekał w każdym kapłanie, o ile skorzystacie z tak wielkiej łaski udzielonej wam, w tych ostatnich czasach. Czas oczyszczenia się zbliża, choć wy, ranicie Mnie swoim życiem bez Boga, Ja, pragnę was zbawić i ochronić przed potępieniem. Jestem samą Miłością, i [...] czytaj wiecej

Catalina Rivas - Sakrament Pojednania czyli tajemnica Spowiedzi Świętej
2014-06-16

Catalina Rivas - Sakrament Pojednania czyli tajemnica Spowiedzi Świętej SAKRAMENT POJEDNANIA „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięddziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radośd z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięddziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.” (Łk 15, [...] czytaj wiecej

Ku dobrej spowiedzi (8): Kilka kwestii ważnych
2014-06-16

Jako uzupełnienie problematyki dotyczącej Sakramentu Pokuty, dzisiaj o kilku kwestiach szczegółowych. Miejsce spowiedzi. Stanowczo konfesjonał! Zatajenie grzechu. Można i należy naprawić, powtarzając jeszcze raz całą spowiedź, w której doszło do zatajenia. Mogą się zdarzyć sytuacje opłakania godne, gdy człowiek zataja grzech a potem sobie kilkadziesiąt lat chodzi do spowiedzi i do Komunii. Jakiś niewyznany grzech z dzieciństwa czy młodości. Całe pasmo kilkudziesięcioletnich świętokradztw! Przedziwny bywa człowiek! Rozwiązaniem jest wtedy tzw. spowiedź generalna, obejmująca cały ten kilkudziesięcioletni okres od tamtej spowiedzi [...] czytaj wiecej

Ku dobrej spowiedzi (7): Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.
2014-06-16

Piąty warunek dobrej spowiedzi to zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu. Chodzi o naprawienie wyrządzonego przez nas zła lub zaniedbania realizacji dobra. Pierwszym elementem zadośćuczynienia jest solidne odprawienie „pokuty”, którą zadaje nam kapłan na spowiedzi. Poza tym obowiązek zadośćuczynienia spoczywa na nas szczególnie w następujących przypadkach: * Oszczerstwo (mówienie o kimś rzeczy złych i nieprawdziwych) – należy odwołać (prostując te oszczerstwa wobec tych samych osób, do których je wypowiadaliśmy). * Kradzież – należy oddać rzecz czy pieniądze skradzione (tej osobie czy instytucji, [...] czytaj wiecej

Ku dobrej spowiedzi (6): Wyznanie grzechów czyli szczera spowiedź.
2014-06-16

Do spowiedzi trzeba się przygotować! Po pokornej modlitwie, po dokładnym rachunku sumienia, szczerym żalu za grzechy i mocnym postanowieniu poprawy możemy spokojnie zbliżyć się do konfesjonału, abyszczerze wyznać swoje grzechy. Nie spieszmy się!   Kodeks Prawa Kanonicznego stanowi: „Kan. 960. Indywidualna i integralna spowiedź oraz rozgrzeszenie stanowią jedyny zwyczajny sposób, przez który wierny, świadomy grzechu ciężkiego, dostępuje pojednania z Bogiem i Kościołem. Kan. 988 § 1. Wierny jest obowiązany wyznać co do liczby i rodzaju wszelkie grzechy ciężkie popełnione po chrzcie, a jeszcze przez władzę kluczy Kościoła [...] czytaj wiecej

Ku dobrej spowiedzi (5): Mocne postanowienie poprawy.
2014-06-16

Jesteśmy w samym centrum poważnej problematyki dotyczącej Sakramentu Pokuty. Trzeba do tych kwestii podchodzić nie powierzchownie czy rutynowo, ale rzetelnie i uczciwie, a w szczerym kontakcie z Panem Bogiem na modlitwie dorastać do coraz bardziej dojrzałego przeżywania Sakramentu Pojednania. Mówimy o postawach i decyzjach, które warunkują ważne i godne przyjęcie tego Sakramentu. Spowiedź to nie automat: przycisnę przycisk i wyskoczy batonik. Coś tam powiem i ksiądz rozgrzeszy. Coś tam powiem! Do najistotniejszych warunków Sakramentu Pokuty należy – oprócz żalu za grzechy – mocne postanowienie poprawy.   Mocne postanowienie [...] czytaj wiecej

Ku dobrej spowiedzi (4): Żal za grzechy.
2014-06-16

Do spowiedzi trzeba się przygotować. Na to przygotowanie trzeba poświęcić czas. Po modlitwie do Ducha Świętego i dokładnym rachunku sumienia wzbudzamy w swoim sercu żal za grzechy. Żal za grzechy jest najważniejszym warunkiem spowiedzi. Jest on konieczny, aby Sakrament Pokuty był przyjęty ważnie, tzn. aby łaska przebaczenia skutecznie dotknęła mojego serca. Bez żalu za grzechy spowiedź jest nieważna, choćbyśmy spowiadali się dokładnie i szczerze, i choćby kapłan wypowiedział nad nami słowa rozgrzeszenia.   Może być żal niedoskonały (np. z obawy wiecznym potępieniem, przed piekłem). Żal niedoskonały jest naznaczony egoizmem i lękiem. Tam moje [...] czytaj wiecej

Ku dobrej spowiedzi (3): Rachunek sumienia.
2014-06-16

Do spowiedzi trzeba się przygotować! To oczywiste. Nieporozumieniem byłoby zaraz po wejściu do kościoła rozglądać się za najkrótszą kolejką do konfesjonału, aby jak najszybciej się wyspowiadać. Demon pośpiechu może nas łatwo zwodzić. Sprawy Boże należy traktować poważnie, z szacunkiem i bez pośpiechu. Kościół nam jasno i wyraźnie mówi o tym, co jest konieczne, aby Sakrament Pokuty przyjąć ważnie i godnie. Chodzi tu o pięć warunków dobrej spowiedzi: 1. Rachunek sumienia. 2. Żal za grzechy. 3. Mocne postanowienie poprawy. 4. Wyznanie grzechów czyli szczera spowiedź. 5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu. Te [...] czytaj wiecej

Ku dobrej spowiedzi (2): Celebracja Sakramentu Pokuty.
2014-06-16

Sakrament Pokuty jest świętym obrzędem, jest spotkaniem z Panem Bogiem bogatym w miłosierdzie. Dlatego ważne jest, aby zarówno postawa naszego serca, jak i staranne przygotowanie, i przebieg celebracji, odpowiadały godności tego sakramentu. Dotyczy to zarówno spowiednika, jak i penitenta. Nie popierajmy nonszalancji i antyeklezjalnego szkodliwego wykoślawionego subiektywizmu! Konkretnie: Jeśli zauważymy pewne niestosowności (na przykład nieuzasadnione spowiadanie poza konfesjonałem albo spowiadanie bez stuły), żądajmy od kapłana, aby dostosował się w tym względzie do wskazań Kościoła. Dopiero jeśli kapłan dostosuje się, możemy się spokojnie [...] czytaj wiecej

Ku dobrej spowiedzi (1): Kilka kwestii wstępnych.
2014-06-16

W dniach poprzedzających Święta proponuję Czytelnikom cykl refleksji dotyczących Sakramentu Pokuty. Przedświąteczne porządki w domu są ważne. Porządki w sercu – dobra spowiedź – ważniejsze! Kilka kwestii wstępnych. Niekiedy dają się słyszeć takie głosy: „Ja się spowiadam przed Panem Bogiem. Nie będę się spowiadać przed księdzem”. Pan Bóg tak sprawy ułożył, że sami sobie nie możemy dać zbawienia. Zbawienie jest suwerennym darem Boga i przychodzi do nas przez ludzi. Na przykład nikt z nas nie może sam sobie udzielić Chrztu czy innych sakramentów. We wspólnocie Kościoła jedni drugim służymy. Człowiek jest [...] czytaj wiecej

Istota spowiedzi generalnej
2014-06-15

Spowiedź generalna, czyli spowiedź z całego życia, albo z dłuższego okresu życia, praktykowana była w Kościele od samego początku. Wielu świętych i błogosławionych zalecało korzystanie z Sakramentu pokuty i pojednania, który obejmowałby całe dotychczasowe życie penitenta. Św. Tomasz z Akwinu uważał, że dobrowolne spowiedzi generalne z dawnych, już odpuszczonych grzechów, są bardzo pożyteczne, przyczyniają się bowiem do odpuszczenia kar doczesnych za grzechy. Benedykt XI (1303-1304) konstytucją „intern cunctas” pochwalił i zalecił dobrowolną spowiedź generalną; równocześnie stwierdził, że grzechy już odpuszczone nie muszą [...] czytaj wiecej