+ Pragnę zapisać jeden sen, który miałam o św. Teresce od Dzieciątka Jezus. Jeszcze byłam nowicjuszką i miałam pewne trudności, w których nie mogłam sobie poradzić. Trudności te były wewnętrzne i połączone z trudnościami zewnętrznymi. Wiele nowenn odprawiłam do różnych świętych, jednak sytuacja stawała się coraz cięższa. Cierpienia moje z tego powodu były tak wielkie, że już nie wiedziałam, jak dalej żyć, ale nagle przyszła mi myśl, żebym się modliła do św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Zaczęłam nowennę do tej świętej, ponieważ przed wstąpieniem miałam do niej wielkie nabożeństwo. Teraz trochę się w nim opuściłam, ale w tej potrzebie znowu z całą gorliwością zaczęłam się modlić. W piątym dniu nowenny śni mi się św. Teresa, ale jakoby była jeszcze na ziemi. Ukryła przede mną świadomość, że jest święta i zaczęła mnie pocieszać, żebym się tak nie smuciła z powodu tej sprawy, ale więcej ufała Bogu. Mówi mi, że i ja cierpiałam bardzo wiele, a ja nie dowierzałam jej, że ona dużo cierpiała i mówiłam jej, że mnie się zdaje, że ty nic nie cierpisz. Jednak Teresa św. odpowiedziała mi przekonywująco, że wiele cierpiała i powiedziała mi: Siostro, niech Siostra wie, że na trzeci dzień Siostra tę sprawę załatwi jak najpomyślniej. Kiedy ja nie bardzo chciałam jej wierzyć, wtem ona daje mi się poznać, że jest święta. W tej chwili duszę moja napełniła radość i mówię do niej. – Tyś jest święta, a ona mi powiada, że tak, jestem święta i ufaj, że sprawę tę załatwisz na trzeci dzień. I powiedziałam do niej, Tereniu święta, powiedz mi, czy będę w niebie? – Odpowiedziała mi, że będzie Siostra w niebie. – A czy będę święta? – Odpowiedziała mi, że będzie Siostra święta. Ale, Tereniu, czy ja będę tak święta, jak Ty, na ołtarzach? A ona mi odpowiedziała – tak, będziesz święta jak i ja, ale musisz ufać Panu Jezusowi. – Zapytałam się jej, czy ojciec i matka będą w niebie, czy [niedokończone] – odpowiedziała mi – będą. I zapytałam dalej – a czy siostry i bracia moi będą w niebie? – Odpowiedziała mi, żebym się modliła za nich bardzo, a nie dała mi pewnej odpowiedzi. Zrozumiałam, że potrzebują dużo modlitwy.

To jest sen i jak to mówi przysłowie: - sen mara, a Bóg wiara, ale jednak na trzeci dzień załatwiłam tę trudna sprawę jako mi powiedziała, z tak wielka łatwością. Jak mi powiedziała dosłownie się spełniło wszystko co do tej sprawy. To jest sen, ale on miał swoje znaczenie. (Dz 150)

O mój Boże, Błogosławiona Trójco:
Ojcze, Słowo Ducha Świętego, wielbię Cię, chwalę i błogosławię.
Dziękuję Ci za łaski, jakich mi udzieliłeś,
a zwłaszcza dziękuję Ci, Ojcze,
za dar Twego Syna. Dziękuję Ci, Synu Boży,
żeś się stał jednym z nas, żeś się za mnie ofiarował;
żeś mi dał Eucharystię, by mnie w Siebie przemienić.
Dziękuję Ci, Duchu Święty, Duchu miłości,
że zamieszkałeś we mnie wraz z Ojcem i Synem;
żeś mnie uczynił uczestnikiem natury Boskiej
i dzieckiem Ojca Niebieskiego.
Błagam Cię o przebaczenie za liczne moje grzechy i niedbalstwa,
a jako wynagrodzenie ofiaruję Ci zadośćuczynienia,
zasługi i miłość Jezusa, naszego Boskiego Zbawiciela.
Odtąd chcę Cię miłować, jak na to zasługujesz.
Jednak biedny i niedołężny, jak to będę mógł uczynić?
Ale Ty jesteś Miłością Miłosierną właśnie dlatego,
że my jesteśmy biedni i nędzni.
Toteż błagam Cię, byś raczył zastąpić moje ubóstwo
Swą własną miłością.
Aby więc żyć w akcie doskonałej miłości, oddaję się na całopalną ofiarę Twojej Miłości miłosiernej,
błagając Cię, byś przelewał w moją duszę strumienie
Swej nieskończonej tkliwości, jakie zamknięte są w Tobie.
Niech twoja miłość oczyszcza mnie, wyniszcza bez przystanku
moje niedoskonałości i błędy,
niechaj zapala mnie i przemienia w Ciebie.
Dążę jedynie do tego, by Cię miłować i szerzyć Twoją miłość.
Pragnę gorąco stać się świętym i osiągnąć ten stopień chwały,
jaki mi przygotowałeś.
Ale nie liczę na moje uczynki; wszystko, co mam, Tobie oddaję.
Chcę opierać się tylko  na zasługach Jezusa; chcę wszystkiego oczekiwać od Twego miłosierdzia.
Aby urzeczywistnić to życie miłości, chcę przykładać się
do doskonałego wypełniania Twej świętej woli
aż po najmniejsze rzeczy;
nie odmówić Ci żadnego aktu cnoty, żadnej ofiary;
zapomnieć we wszystkim o sobie,
aby żyć w zjednoczeniu z Jezusem i działać przez Niego
i jak On, dla Ojca i dla dusz.
Niech ta miłość, trawiąc mnie i doskonaląc coraz bardziej,
dozwoli mi osiągnąć ten stopień podobieństwa z Jezusem,
do którego mnie przeznaczyłeś,
i na koniec umrzeć w akcie doskonałej miłości.
Najświętsza Maryjo Panno, Matko Jezusa i moja Matko,
racz przedstawić Bogu tę ofiarę i dopomóż mi ją wypełnić.